Δεν ξέρω πώς να προχωρήσω.
Έτσι, σκοτώνω τον εαυτό μου με στυλό και μελάνι.
Η θάλασσα και το ζιζάνιο, πνίγουν τις σκέψεις μου.
Αιμοραγώ.
Η ανάγκη να ξεπεραστούν, νομίζω.
Πίνω τις σκέψεις που περιβάλλουν την πίστη μου.
Το δηλητήριο βυθίζεται,
οι λέξεις επιπλέουν στην επιφάνεια
και διαβάζουν τον νού μου.
Περπατώντας σε ένα αργό μονοπάτι,
σκάβοντας τα δάχτυλά μου βαθιά μέσα από τη βρωμιά,
προσπαθώντας να τρέξω μακριά από το ποιος ήμουν.
Κρατούσα τη γη τόσο ακριβά
όσο οδηγεί στην τελική μου στάση,
τελικά μια άλλη νίκη
μετά από πολύ καιρό.
έχουν ήδη προγραμματίσει
τι θα κάνω με όλη τη γνώση που τα αστέρια ψιθύριζαν στα αυτιά μου
και όλα τα πράγματα
που οι σκοτεινές νύχτες
με είχαν πείσει στο παρελθόν μου,
καθώς δημιουργεί ένα ειδικό σενάριο για τις κοσμικές εξισώσεις.
Το μαθηματικό που λύνει το λόγο για τον οποίο τα αστέρια λάμπουν ,
ή γιατί και εσείς και εγώ υπάρχουν
και υποσχόμαστε ότι είναι αρκετά απλά αν ακολουθήσετε όλα τα βήματα.
Πρώτα πρέπει να δοκιμάσετε τα σύννεφα γεμάτα κρυφές έννοιες,
στη συνέχεια να πάτε στις αμέτρητες σπείρες
των μπερδεμένων επιλογών σας
και να επιλέξετε τον δρόμο σας.
Τις μεταναστεύσεις των ουρανών
και να γλιστρήσετε προς τα συμπαγή και ανεξερεύνητα
κομμάτια της καρδιάς σας.
Θα μοιραστώ τον πόνο μου,
μόνο για να είναι η ανακούφισή σας.
Ελπίζω ότι ίσως θα μπορούσα
να είμαι ένα λαμπρό φως
που έρχεται το δρόμο σας,
καίγοντας τις γωνίες των δωματίων
που δημιουργεί το μυαλό σας.
Κάπου σε ένα παράλληλο σύμπαν,
είμαστε όλοι χαρούμενοι ψυχές.
Όλοι ζούμε στα όνειρά μας καθημερινά,
σε μια ελπίδα να ξυπνήσει στον λαμπερό ήλιο
η ψυχή μας να λουστεί απο τις ζωογόνες του
ακτίνες.
Και κάπου σε ένα παράλληλο σύμπαν,
τα όνειρά μας δεν σπάνε,
δεν θρυμματίζονται οι καρδιές μας
Και κάπου σε ένα παράλληλο σύμπαν,
που ο Θεός γνωρίζει αν υπάρχει.
έχουμε όλοι την αγάπη που μας αξίζει
και δεν πεθαίνουμε γι 'αυτό.